Przemyślenia Perdevity

No kurwa pojebało mnie, no chłop idiota, cztery wpisy w jeden dzień. Data może być inna bo zaraz północ, ale 1) nie ogarniam czasu dodawania postów i 2) pomimo tego jebać bo i tak piszę wszystko za jednym zamachem. Trzeba się wygadać no.

No to co to za magiczne miejsce gdzie ludzie się mogą poznać a potem żyją długo i szczęśliwie? W filmach kurwa. A teraz opowiem o internetowych sposobach.

Tam to jest dopiero szambo. Weź traf coś sensownego, przecież to graniczy z cudem. Mam nadzieję, że moja przyjaciółka trafiła właśnie na taki cud i jest teraz szczęśliwa. I to dokładnie w tym momencie. Mam nadzeję że to czytasz bo link wyślę na pewno i liczę że przeczytasz moje wysrywy. Z tego miejsca trzymam kciuki i życzę szczęścia. Jak się tak dłużej zastanawiam, to jest to jedyna para poznana przez internet jaką znam. Generalnie to przez fakt, że mało wiem o ludziach także na spokojnie. Wcześniej sam w czymś takim byłem, ale do chuja wafla w co ja się wjebałem to xd.

Czy da się kogoś sensownego trafić w internecie? Tak, da się. To że mi się nie udało to o niczym nie świadczy. Pinder srinder, badu czy inne facebookowe randki to śmietnik, ale zawsze coś sensownego tam jest. Wiem to, bo sam na śmietniku znalazłem zajebistą półkę na książki xd. Wiem że przykład żałosny, ale ja też jestem żałosny także wszytko pasuje.

Dobra, ale dlaczego uważam, że internetowe randki to szambo. Już śpieszę z wyjaśnieniem. Nie znam za dużo stron czy aplikacji stworzonych w tym celu, ale domyślam się że większość z nich ma taką samą zasadę działania co tinder. Własny profil, zdjęcia, opis i przesuwanie w prawo lub w lewo. Nosz kurwa mać, czego się można dowiedzieć o człowieku widząc tylko jego zdjęcie? Przecież zdjęcia są z masą filtrów, oświetlenia, odpowiednich ujęć i tego typu zabaw. Przecież to jest pojebane. Owszem, są jeszcze opisy, ale kto po zobaczeniu zdjęcia i przyjęcia postawy na "nie" po przeczytaniu opisu zmieni podjeście na "tak"? Mało tego jest,  w większości działa to odwrotnie. A sama zasada działania też jest pojabana. Po zdjęciach, i ewentualnie po opisie, decydujesz się na "tak" lub "nie". Po chwili możesz odrzucić idealną dla ciebie osobę. Sam się zastawiam, ile świetnych partnerek odrzuciłem właśnie przez nieodpowiednie ujęcie na zdjęciu przez co przesunąłem na "nie". Przecież to jest pojebane.

A jakie takie przesuwanie może być dołujące. Dwa tygodnie przesuwania, tysiące profili, setki przesunięć na "tak" i co z tego? Dwa "matche". A potem wysilasz się żeby nie pisać "Hej, co tam?" starasz się być kreatywny i co? Chujów sto, nawet nie odczytają wiadomości. A dlaczego? Bo facetów mają na pęczki. To jest jebany bazar i "kto da więcej", pierdolona licytacja i kurwa wyścig o chuj wie co. Pojebane, no pojebane. Czy mówię tak dlatego, że u mnie jest bieda? No kurwa oczywiście że tak. Dupa boli tak bardzo, że aż szok.

A to wszystko tylko jeszcze bardziej dobija i zniechęca do czegokolwiek. Do dalszego grzebania w tym szambie, do poznwania kogoś inaczej, do zagadania w autobusie. Odbiera resztki pewności siebie, które i tak są schowane pod warstwą tłuszczu. Uczucia to szambo i zawsze znajdzie się pretekst do potwierdzenia tej tezy. Nawet zakochani się męczą bo myślą że mają źle. Chuja. Nie mogąc się wygadać z uczuć nikomu w każdej chwili, to jest dopiero chujowe. I wszyscy pamiętajcie, faceci też mają uczucia, też chcą o nich rozmawiać nie chcąc być ocenianym, tylko w ten sposób proszą o pomoc. W związku, przyjaźni czy w zwykłej relacji. Chęć mówienia o uczuciach to nie oznaka słabości tylko siły i zaufania do osoby z którą się rozmawia.

Dobra, bo za poważnie się zrobiło na koniec. Uczucia są zjebane. A zakończę ten wywód internetowym klasykiem dla osób w moim wieku: "idę w chuj, a wy pamętajcie, że najlepszy dla dzieci jest spirytus".

Dobra kurwa, mam dzisiaj wenę. Wracam z przytupem i chcę wylać swoje żale na kolejny temat. Jak się można z kimś nowym poznać? Już wam kurwa opowiadam. Z bonusami, bo postaram się podać własny przykład na każdą opcję. To będzie tylko część historii moich odrzuceń. Także jedziem ze śledziem.

Jak można się poznawać? Na różne sposoby. Zacznijmy może chronologicznie. Szkoła to pierwsze miejsce. Podzielmy to jak ja miałem czyli zgodnie ze zdobywanym wykształceniem: podstawowe, średnie i wyższe. Podstawowe to wiadomo podstawówka i gimnazjum (tak, po ukończeniu gimnazjum nadal miało się wykształcenie podstawowe a nie "gimnazjalne"). Wtedy człowiek orientuje się, że druga płeć (tak, są dwie płcie) to nie tylko wkurwiające dziwolągi. Wtedy mają miejsce pierwsze miłoście (nie wiem czy jest takie słowo) i zauroczenia. Wtedy też chłopaki orientują się, że siusiak nie służy tylko do sikania. Może tworzą się wtedy jakieś pierwsze związki, może wytrzymują dłużej niż 3 miesiące, nie wiem, jestem przegrywem to nie wiem. Jako pierwszy bonus dam tutaj swój przykład, tak, miałem w tym czasie na oku dwie dziewczyny (jedna bardziej podstawówka a druga gimnazjum) ale oczywiście chuj z tego, nic nie zrobiłem w żadnym kierunku.

Kolejny krok to szkoła średnia. No tutaj już można zaszaleć. Zazwyczaj jest to większa szkoła (u mnie tak było), równoległe klasy, różne profile, no można pozarywać. No i tutaj też była jedna taka, ale dość szybko sprowadziła mnie na ziemię. Ale ja takie podejście sznuje - od razu mówi że to nie ma sensu. Na tym etapie już potrafią się zawiązać związki (pięknie powiedziane xd) na lata, sam jestem ojcem chrzestnym związku kumpla z tego etapu, a za miesiąc się żeni także zajebista sprawa. Ewentualnie są dalsze kroki.

Czyli studia. O matko, tutaj to dopiero można zaszaleć. Wiadomo, jak to mówi stare porzekadło: "nie bierz dupy z własnej grupy". Ale grup, kierunków i roczników jest w chuj. Możliwości zagadania jest ogrom. No chyba że jest się taką spierdoliną jak ja. Z tego okresu nie mam żadnego przykładu "zarywania".

Potem można poznać kogoś w pracy, ale w tym wieku jest to wyjątowo trudne. Po pierwsze rozrzut wiekowy jest potężny, po drugie już mało która jest wolna, a po trzecie można nie chcieć ryzykować zarywania żeby nie zepsuć atmosfery w pracy. No dobra, to trzecie napisałem na siłę, skrzywienie po lekcjach polskiego w liceum gdzie przykładów nie mogło być jeden lub dwa, trzy to minumum. Ale jebać.

To był podział ze względu na codzienne miejsce przebywania. Są oczywiście inne miejsca gdzie można kogoś poznać. Może to być koleżanka z pracy ciotki, która jest w twoim wieku, jest nowa w mieście i nikogo nie zna. Może się zgodzić na spotkanie, na odprowadzenie a nawet na buziaka w policzek. A potem może powiedzieć że nie szuka w tym momencie nikogo na stałe. Tak, to mój przykład który nie ma nawet tygodnia. Jak ja to rozumiem? "Szukam kogoś na stałe, ale nie ciebie". No przecież to jest oczywiste, aż tak głupi nie jestem. Albo jestem bo chcę w to brnąć dalej, ale po prostu samotność mnie dobija no.

Jest jeszcze jedno miejsce gdzie można się poznawać, ale to materiał na kolejny wpis.

Znowu jestem sam. Jestem w wieku, gdzie ślub czy dzieci wśród znajomych to nie jest kwestia wpadki czy błędu młodości, to już jest normalne. Nawet rozwody się zdarzają co jest mega pojebane że to już. No stary jestem i cóż zrobić.

Osiem miesięcy temu zostałem sam, w tym czasie odszedłem z pracy, wróciłem do domu rodzinnego, znalazłem tę samą pracę w innym mieście i tam się przeprowadziłem. Bliżej domu, bliżej wszystkiego. No i tak sobie żyję sam w pustym mieszkaniu. To boli, przez większość czasu to po prostu boli. Leżenie samemu w łóżku i oglądanie szczęśliwie zakochanych znajomych. Generalnie nie mogę być zazdrosny o coś, na co nie mam wpływu. O wzrost, o urodzenie się w Polsce czy o to, że nie jestem kierowcą F1. Nie patrzę z zazdrością na sportowców w moim wieku, bo oni się do tego przygotowywali latami. Zazdrość mnie zżera gdy widzę szczęśliwą parę. Dlaczego to nie mogło mi się przytrafić?

Że tak powiem: "pa tera". Już wyjaśniam dlaczego.

Uważam się za osobę inteligentną. Nie jestem typowym sebixem patusem, nie chcę żyć z zasiłków, 500+ czy innego typu pomocy. Trochę ogarniam życie, orientuję się. Jestem też wykształcony, ale to akurat w tym kraju jest chuja warte. Z tymi cechami wiadomo że nie poszukuję karyny do zrobienia kilku bombelków i życia z zasiłków, tylko chciałbym być z dziewczyną inteligentną, z celami w życiu i z zawodowymi. W skrócie kogoś rozgarniętego. No i musi mi się podobać. Nie oszukujmy się, jest to ważny element. Ale każdy ma inne poczucie estetyki, to też jest płynna definicja. Tylko że ładne i inteligentne dziewczyny wiedzą, że mogą mieć przystojnych i inteligentnych facetów. I tutaj dochodzimy do sedna.

No kurwa nie jestem atrakcyjny i nic tego nie zmieni. Nie mam magicznego 180 cm, sporej brody, groźniego spojrzenia i konkretnej budowy. Jestem ziemniakiem, niskim i grubym karakanem. Nawet kupa kasy by tego nie zmieniła. Żadna dziewczyna typu który opisałem nawet na mnie nie spojrzy, bo wie że może mieć cały pakiet. Po co brać część, jak w kolejce jest paru(-nastu) lepszych niż ja bo z obiema częściami. I nie, nie z połowami, bo to nie jest 50:50 ooo nie. Wygląd jest znacznie ważniejszy. Lubię zabawę w liczby, dlatego te proporcje wymyślam na 25:75. W procentach oczywyście. Czyli po co brać 25% jak można mieć 100%. Już nawet sam wygląd, czyli 75% jest lepsze. Oczywiście, potem może wyjść zły lub toksyczny charakter, problemy z dogadywaniem się. Tylko potem może być za późno i można się, jak to powiedział Franciszek Smuda, obudzić z nocnikiem w ręku. Koniec, ślub, dziecko, kredyt, czyli zaorane.

I w tym wszystkim jestem ja, gdzie celuję wysoko (no bo ładna i inteligentna dziewczyna to górna półka), a jedyne co mogę dostać to jebaną manipulatorkę skoncentrowaną na sobie, na pieniądzach, na próbie ich zdobycia wszelkim kosztem, wypompowaniu faceta do ostatniej złotówki i porzucenie. Heh.

Podsumowując:

Przyjmując A jako ineligencja i B jako wygląd: Dziewczyny A szukają AB i w końcu znajdą no bo są A. Dziewczyny B szukają B, a A to miły dodatek. Dziewczyny AB wiedzą że mogą celować wysoko i szukają AB i znajdą bardzo szybko. W drugą stronę: facet AB może mieć każdą, facet B może mieć B a nawet AB jak nie dostrzega że typ jest tylko B. Tylko samego A nikt nie szuka. A ja jestem w najgorzym miejscu w tej układance no jestem sobie takie samotne A, rozglądający się za kimkolwiek szukającego choćby najmniejszego A, ale nikt nie szuka samego A.

I nie, nie obrażam tutaj kobiet, to nie jest pocisk na kobiety, nie nie. Ciągnąc dalej moją wprowadzoną terminologię, też przecież mogę szukać samego A. Oczywiście że mogę, ale tutaj wchodzimy w kolejną dyskusję, czyli jak i gdzie szukać? O tym innym razem.

Wróciłem.

Mój ostatni wpis miał miejsce 31 grudnia 2019r. Zakończyłem go słowami "mam nadzieję, że to mój ostatni wpis". Wróciłem, czyli coś poszło nie tak. Od tego czasu wiele się zmieniło i nie dam rady wszystkiego opisać i nie będę tego streszczał. Wszytkie ważne informacje będę przekazywał na bieżąco i dla kontekstu i wszystko będzie wychodzić w praniu. Z resztą, to jest mój wysryw, robię to po swojemu i głównie dla siebie.

Przez ten czas narzeczona mnie zostawiła, ale to było najlepsze co mogła mi zrobić. Chuj z nią. Wiele się przez ten czas nauczyłem i jedyne czego żałuję to ile hajsu na jej utrzymanie wyjebałem. No i zerwanie kilku kontaktów, to też teraz boli. To dwie rzeczy. Na szczęście wiele się nauczyłem o życiu i o sobie, także plusy są.

No i tak sobie żyję, jakoś jest, jakoś leci, ale mam potrzebę wygadanie się a to jest świetna opcja. Także będę tutaj bóldupił bo tego potrzebuję.